Gleisen för Moskau
Wi weern jüßt bi´t Döschen, as de Sonnermellung keem: "Krieg gegen Polen !" Sünke Paulsen kann sik noch goot besinn´: "De Dörpsraat un de Buernföhrer kemen tosaam; Vullstedts eenzige Auto worr stilleggt un de Koopmann durf nich mehr all´ns verhökern !"
In´e Winter 39 schull op´e Feldmark en Flugplatz buut warrn, för de´n Luftkrieg mit England. De Dampploog keem in´e Gang, Baracken worrn opstellt un Buern mußen ehr Land afgaeven. De eersten Kriegsgefangenen ut Polen weern in´t Dörp, all in en Lager mit Draht herum, en Wachmann mitlangs. Aver nu güng dat gaegen Rußland, de Platz för de Flegers worr nich mehr bruukt. De Lüüd saen denn al: "Nu is de Krieg verloorn !"
In Vullstedt worrn de Mannslüüd knapp, bi de Füerwehr mußen de Deerns mit ´ran. Un denn mitmal worr de Iesenbahn vun Bredstedt na Löwenstedt afbuut. "Dat is för dat lets Stück bet na Moskau", hett hier maennigeen ökelt. Nu geef dat de eersten Doden ut uns´ Dörp, Vullstedter Suldaten, de Jüngste weer man aeven söventeihn Johr ! "En Kriegshochtiet seeg denn ok mal so ut; dat de Bruut mit de´n Standesbeamten blots vör en Bild vun´e Mann seet. - - He weer wietweg, in Rußland an´e Front. Aver de Versorgungsfraag weer ja wichtig", vertell Sünke Paulsen.
42 güng de Luftkrieg los, de eersten düütschen Flüchtlinge kemen na Vullstedt, utbombt ut Kiel. Sinnig worr´t knapp, aver hier op´n Land hett vun´e Dörpslüüd keen hungert. Heemlich worr in´e Keller bottert. Ok dat "Eenheitsswien" worr inföhrt; een mit dat amtliche, vörschraeven Gewicht keem jümmers wedder op´e Waag, un de fetten Swien worrn slacht. De Wachmann kreeg ok mal´n Schink oder´n Mettwust mitlang un hett denn wegkaeken.
As de Rüggtog ut Rußland anfung, hett man de Lüüd wiesmaken wullt, wat dat blots "Frontbegradigungen" weern. Nu kemen ok Rußen in uns´ Dörp. Wat de all kunn´ ! Beste Handwarker, un in´ Chor sing´n, gewaltig ! Dat weern ok Minschen, uns harr man vertellt, dat weern Bestien ! 44 keem de Front neeger ´ran, Bomberstaffeln flogen vun England ´röver. Merrn in Vullstedt full en grote amerikansche "flegende Festung" dal. In´e Feldmark na Oosten ´rut leeg´n "Schienflugplatz", ing´lsche Fleegers smeten Bomben af. Man, dor weer nix as Gras !
| De Vullstedter mußen in´e Masch mit bi un en Panzergroov schüffeln, de "Friesenwall". Lüüd vun´e Hamborger Kant weern hier, Hitlerjugend, aver ok wat de Een oder Anner jümmers nich wahr hebb´n will, KZ-Häftlinge ut Swesing. Hier sünd Lüüd to Dode kamen ! | |
Wiehnachten 44 kemen de eersten Flüchtlinge ut Oostpreußen. De Peer worrn plaegt, de Lüüd meen´ dotiet noch, wat de Deerten se wedder torügg bring´n schulln. As Sünke Paulsen na de´n Krieg sülm na Huus keem, weer Sleswig-Holsteen vull. He muß in sien eegen Huus in´e Loh, in´ Auto slapen ! (dat weer aver dotiet noch keen "Mondeo") Ok in´e Stuuv op´n Sofa weer keen Platz mehr.
Un hüüt ? Man schall keen Poletik mit de Angst maken. Dat hebbt Adolf un sien Drievers mit uns maakt un hebbt uns dormit in´ Krieg jaagt. Wi schulln dat Laeven gaeven för´t Vaderland, dat harr ok al de Kaiser un sien Lüüd vör 25 Johr´n ropen. Aver lever fief Minuten lang "feige", as en heel Laeven lang doot. De graesige Angstmakerie dörf sik nich wedderhaaln !
Över de Kriegsjohr´n in Vullstedt vertellt: Sünke Paulsen, 1993
revideert vun Peter Kollund, Rosendahl 2001